Greek 1: The Alpha's Bride

Chapter 45: Kabanata 44

Kabanata 44:

Fate

__________

Ethan

"Kuya, what's the score between the two of you?"

Napangiti naman ako sa tanong ni Kley habang tinititigan ko ang bagong singsing na ibibigay ko sa

kaniya mamaya. I'm very excited because I already know her answer.

"I'm going to propose again."

Napangisi naman siya sa sinabi ko, "Seriously huh? Sana maging maayos na 'yan."

I just ignore him. Wala akong pake sa sasabihin ng iba. This is just between Clarity and me. Wala ng

iba pa. Tumayo ako sa pagkakaupo ko at naglakad sa mahabang pasilyo.

I'm whistling while walking. Lahat ng Prekh ay tumutungo habang nadadaan ko sila. After ng mangyari

sa amin kahapon ni Clarity ay hindi pa siya nagpapakita sa akin. I just shrug my shoulders.

Magkikita naman kami mamaya.

"Yah! Kuya!"

Napahinto ako sa paglalakad ng biglang sumampa sa likod ko si Leewier, "Keep walking Kuya."

Nagpatuloy ako sa paglalakad habang sumisipol pa rin. Hindi ko maitago ang kasiyahan ko. Atat na

atat na akong pakasalan muli ang Luna.

"It seems like you're very happy today, Alpha."

I just smiled with her statement, "I'm going to propose again."

"Lyri?!"

Tumango ako kay Leewier at pinaghahampas niya ang likod ko.

Ohhh...

Okay. Hindi naman masakit.

"When Kuya?!"

"Tonight."

"Waaaahhh! I need to go with—"

"Just Clarity and me, Leew."

Napanguso naman siya sa sinabi ko bago bumaba sa likuran ko. Umangat ang kilay ko dahil masama

siyang nakatingin sa akin, "What?"

"Damot mo. Hmp."

Tinalikuran niya na ako kaya napailing nalang ako. Isip bata pa rin talaga.

__________

Clarity

Pabalik-balik ang paglalakad ko sa aking kwarto habang iniisip ang nangyari sa aming dalawa ni Kier.

Naguguluhan ako. Ayoko siyang masaktan ulit pero... gagawin ko na naman.

I hate myself for being this weak.

Parang naka-depende lagi ang desisyon ko sa ibang tao. Tila wala akong sariling pag-iisip para sundin

ang mga bagay na gusto ko.

I heard a knock at my door kaya napakislot ako, "Sino yan?"

"Celineeee."

Napabuntong hininga ako sa narinig ko. Buti naman at hindi si Kier ang kumatok, "Pasok."

Narinig ko ang pagpihit ng doorknob ng kwarto ko at iniluwa non si Celine na nakangiti sa akin. Humiga

ako sa kama ko at tinitigan ang kisame.

Bakit wala akong magawa?

"Are you okay, Clary?"

Tinignan ko si Celine at umiling, "Nope."

"Is it about Kaleb?"

Napabangon ako sa pagkakahiga ko at hinarap siya. Paano niya nalaman na si Kuya ang problema

ko?

"H-how—"

"We talked about it before. Bago siya mawala." she sighed, "Hindi niya utos na 'wag kang magpakasal

kay Ethan. Utos yon ng sarili mong puso."

Naguluhan ako sa sinabi niya, "What do you mean Cece?"

"Take a look at this."

May lumabas na puting ilaw sa kamay niya at may nabasa ako doong kakaiba.

Prustîya bemorè tu Ethàn plumīz. I, Claríty, fruwg heflô leàveh.

"What's the meaning of this Cece?!"

Umiling siya sa akin bago magsalita, "Nawalan ka ng malay bago tayo lumusob sa Gresfet Garden.

Natatandaan mo ba?"

"Hindi! Hindi 'yan totoo! Kasama ko si Sho at Tzuoi—"

"Shhh Clarity... Bago tayo pumunta sa Gresfet Garden ay namatay na silang dalawa. Ang kambal ay

patay na. May umatake sa kanilang Stratk ng hindi pa nagsisimula ang laban."

Napahawak ako sa ulo ko ng biglang sumakit. Bakit? Bakit ganoon? Wala akong natatandaang

pangyayaring ganon.

Niloloko lang ba ako ni Celine?

"Nawalan ka ng malay at si Kaleb ang nagbuhat sayo. Nag-usap kaming dalawa habang

nakikipaglaban sa mga Stratk gamit ang isip namin. He told me that you gave him a letter. At ito ang

nakasulat sa papel."

Itinuro niya kanina ang salitang lumabas sa puting ilaw. Ako? Bat ko naman sasabihin iyon?

Ang nakalagay kase sa puting ilaw ay, Hinding-hindi na ako magpapakasal kay Ethan. Ako si Clarity na

nangangakong tutuparin ito.

Napasalampak nalang ako sa sahig habang tinititigan pa rin ang mensaheng iniwan ko. Totoo? Totoo

bang ako talaga ang nag-iwan niyan?

"I don't want to ruin your relationship with Kier pero ikaw ang mismong gumawa non, Clarity."

Napaiyak na ako dahil sa sinabi niya. Kasalanan ko ang lahat ng ito. Bakit kailangan kong mawalan ng

malay at ibigay ang letter na iyon kay Kuya?! Anong kabaliwan ang pumasok sa isip ko?

"Pwede ko pa bang pigilan yon, Cece?"

"Oo-"

"Paano? Please, tell me!"

"Oo, kung buhay lamang sana si Kaleb. Si Kaleb ang nakabasa kaya siya ang maaring magpatigil ng

sumpang iyon. Hindi mo naman siguro nanaising mamatay, 'di ba?"

Ayokong mamatay dahil gusto ko pang makasama si Ethan. Gusto ko siyang makapiling at gusto ko

magkaroon ng pamilya kasama siya pero paano mangyayari ang lahat ng iyon kung may problema?

"I can't do anything Clarity Leere. Even your parents can't do anything about it."

Mas bumuhos ang luha ko dahil sa sinabi niya. Kailangan kong tatagan ang loob ko. Hindi ba ako

mawawalan ng problema? Bat ako lagi ang pinupuntirya?

"Wala bang makakatulong sa akin?"

"Sarili mo lang, Clarity. You need to choose. You need to sacrifice. Choose Ethan and you'll be dead,

stay away from the Alpha and you'll live."

Hindi ko alam ang gagawin ko. Tila nababaliw na ako sa maaring mangyari sa pagitan naming dalawa.

Sasaktan ko na naman siya. Ayoko ng mangyari iyon. Ayoko na..

Please, God help me.

Tumakbo ako palabas ng kwarto ko habang pinupunasan ang luhang kumakawala sa mga mata ko.

Nagmumukha akong kawawa sa sitwasyon ko ngayon. Hindi ko alam kung sino ang kakampi ko.

Napaupo ako sa sahig ng may mabangga ako. Inangat ko ang paningin ko at nakita ko si Kier na may

pagtataka sa mukha pero ngumiti pa rin siya sa akin.

"You look wasted, baby. Are you okay?"

Inilahad niya ang kamay niya sa akin pero hindi ko iyon tinanggap. Umatras lang ako ng umatras

habang nakatitig sa kaniya, "Baby, is there any problem?"

Akmang hahawakan niya ako ng mabilis akong tumayo at iniwasan siya, "Kier, please stay away from

me."

Kumunot naman ang noo niya sa sinabi ko, "Seriously Clarity? Stop acting weird."

Hahawakan niya sana ulit ako pero mabilis akong nakaiwas, "Stay away from me, Kier! Layuan mo

ako!"

"What's wrong, baby?"

Lumamlam ang mga mata niya na tila naiiyak. Nagsilabasan na naman ang mga luha sa mga mata ko.

Mabilis niyang tinawid ang pagitan naming dalawa at niyakap ako ng mahigpit, "Clarity, please, stop

being like this—"

"Please too Kier... iwanan mo na ako. Ayoko sa'yo! Tantanan mo na ako!"

Napahagulgol ako ng iyak habang sinusuntok ang matigas niyang dibdib. Bakit kailangang maging

ganto.

Our fate is not really good. Our fate is the hindrance for our happiness.

"Why baby? Ohh C-Clarity, don't you love me?"

"No Kier! Hindi! Hindi kita mahal!"

Tinulak ko siya palayo sa akin at nakita kong may pumatak na luha sa mata niya. His face became

serious. Nawalan ito ng emosyon hindi tulad kanina na parang ayaw niya akong mawala sa kaniya, "Is

that so, Clarity?"

"Yes! Tantanan mo ako!"

Pagak siyang tumawa habang pinupunasan ang luha niya, "The feelings aren't mutual?"

"Oo, hindi sabi kita mahal—"

"If it's not mutual, why I'm still pursuing it?"

"Baliw ka, Kier! Baliw ka!"

"Oo, baliw sayo." Ngumiti siya sa akin ng sinabi ang katagang iyon. Gusto ko siyang yakapin at sabihin

na hindi ko alam ang pinaggagagawa ko. Na mali ang desisyon na pinili ko pero hindi ko magawa.

Natatakot ako. NôvelDrama.Org holds © this.

Natatakot ako sa pwedeng mangyari.

"Hindi mo talaga ako minahal, Clarity?"

Iniling ko ang ulo ko sa tanong niya. Ang mga luha niya ang nagpapabilis ng tibok ng puso ko. Gusto

ko iyong punasan at sabihing maayos namin tong dalawa pareho pero wala na.

Lumapit siya sa akin at masuyong hinalikan ang labi ko. Wala akong nagawa kundi damahin ang labi

niya sa labi ko. I want to embrace him. I want to be with him all day.

Kinuha niya ang kamay ko at may nilagay doon. Titignan ko na sana iyon pero mabilis niya ulit akong

hinalikan at tinugon ko iyon.

Malapit na sana akong bumigay ng siya na mismo ang pumutol nito, "Clarity, choose someone who will

be proud of you, even if you're not the best among the rest. I'm sorry but goodbye."

Pumatak na naman ang mga luha niya at tinalikuran na ako.

Please..

Please say the magic word, Kier.

Just please...

Nawala na siya sa paningin ko ng hindi ko man lang narinig ang gusto kong marinig mula sa kaniya. I

cried harder...

Tinignan ko ang kamay ko at nakita kong singsing ang ibinigay sa akin ni Kier.

Mas lalo akong napaiyak hanggang sa lumabo ang mata ko at nawalan ako ng malay.